İdealist bir öğretmenin kitap gibi okuduğu öğrencilerini ve anılarını edebi bir dille anlattığı doyumsuz bir eser olan BENİM KÜÇÜK DOSTLARIM aynı zamanda MEB’in tavsiye ettiği 100 Temel Eser’de yer almaktadır.
Her çocuk, bence zevkle okumaya değer meraklı bir kitap; karşısında uzun uzun, hayran hayran düşünülecek bir bilinmeyenler âlemidir.
Yirmi bir yıldan beri bu kitapları yaprak yaprak,satır satır okumaya ve anlamaya çalışıyorum.
Fakat hâlâ "Çocuk" adlı kitapla anlayamadığım, sökemediğim cümlelere rastladığım olur.
Bu itirafımdan sonra, okuyucularım bu eserde, tecrübelerin belki haklı; fakat herhâlde soğuk ve tatsız gururunu elbette aramayacaklardır.
Hayır, sevgili okurlarım elinizdeki kitap, ağırbaşlı, psikolojik bir eser olmak iddiasında değildir.
Buna bir "hikâye kitabı" da denilemez. Çünkü içinde bir damlacık hayal bulamayacaksınız.
Ben bu kitapta sadece, gördüklerini ve duyduklarımı değil, hissettiklerimi sunuyorum. O kadar çok sevdiğim "Küçük Dostlarım"ı, daha doğrusu binlerce küçük dostumdan, rast gele birkaçını okurlarıma da tanıtmak istedim.
Bir kırık dökük çizgi, bir avuç gölge.. Boyaların parıltılı dilinden yoksun, kara kalem bir çocuk portresi, bir küçük insan kişiliği! Ve çok defa bu kişiyi benim hafızamın köklerine altın çivilerle perçinlemiş olan bir küçük olay. İşte kitabımda bunları bulacaksınız... Basit şeyler ama, içlerinde hoşunuza gidenler, gözlerinize bir damla yaş, dudaklarınıza bir küçük gülümseme getirenler, hatta başınızın karanlık bir köşeciğine titrek bir mum alevi uzatanlar olacak sanıyorum. Şüphesiz bir meşale, kuvvetli bir elektrik lâmbası değil, ancak bir mum alevi...
Fakat ne de olsa bir ışık...
İstanbul’da doğan Halide Nusret, Meşrutiyet döneminde Kerkük’te mutasarrıflık yapan, II. Abdülhamit devri gazetecilerinden Mehmet Selim Beyin kızıdır. Babası, kendi adından daha çok Avnullah Kâzımî takma adıyla tanınır. Kerkük’te özel hocalardan Türkçe, Arapça, Farsça dersleri alan Halide Nusret, Dünya Savaşı başladığı sıralarda ailesi ile birlikte İstanbul’a döner ve orta öğrenimini Erenköy Kız Lisesi’nde tamamlayarak İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü’ne devam eder. Özel olarak İngilizce öğrenir. 1924’te Edirne Muallim Mektebi’ne öğretmen olarak atanan Halide Nusret, daha sonra sırasıyla Kırklareli, Kars, Ardahan, Urfa, Karaman, İstanbul ve Ankara’da çeşitli ortaokul ve liselerde bu görevi sürdürür. 1926’da Süvari Yarbayı Aziz Vecihi Zorlutuna ile evlenir. 1930’da oğulları Ergün, 1938’de kızları Emine Işınsu dünyaya gelir. Bu arada, Çocuk Esirgeme, Yardımseverler, Çocuk Haklarını Koruma, Türk Kadınlar Birliği, Eski Muharipler, Soroptimistler gibi derneklerin üyeliklerinde ve Türk Anneler Derneği Genel Başkanlığında bulunan Halide Nusret; 1957’de Kız Teknik Öğretmen Okulu’nda edebiyat öğretmeni iken kendi isteği ile emekliye ayrılır. Halide Nusret, yazı hayatına, on beş yaşlarında, Erenköy Kız Lisesi’nin açtığı yarışmada, babasının ölümü üzerine yazdığı “Ağlayan Kahkahalar” yazısının birincilik kazanması üzerine girer. O günden sonra şiir, fıkra, deneme, inceleme, anı, sohbet, hikâye ve roman türlerinde çeşitli eserler kaleme alır. Sade dili, samimî üslûbu ve güzel Türkçesi ile yazdığı yazılar, mistik temayülleri olan duygulu ve şefkatli ruhunun terennüm ettiği şiirler, büyük bir ilgi ile karşılanır. 1975 yılı, Birleşmiş Milletler tarafından “Kadın Yılı” olarak ilân edildiğinde “Kadınların Sosyal Hayatını İnceleme ve Araştırma Derneği” tarafından düzenlenen sergi ve toplantıda kendisine “Ümmü’l-Muharrirât (Kadın Yazarların Annesi)” unvanı, 1983 yılında ise, Basın Yayın Genel Müdürlüğü ile Türk Basın Birliği tarafından “Basın Mesleğinde 50 Yıl Şerefli Hizmet” belgesi ile plaket verilir. Kadınlar Dünyası, Salon Mecmuası, Çınaraltı, Türk Kadını, Çağrı, Hilâl, Defne, Hisar dergilerinde ve Zafer, Kudret, Haber, Yeni İstanbul, Sabah, Hürriyet gazetelerinde sık sık imzasıyla karşılaştığımız Zorlutuna’nın başlıca eserleri şunlardır: Romanları: Küller (1921), Sisli Geceler (1922), Gül’ün Babası Kim? (1939), Aşk ve Zafer (1964), Altın Karanfiller (1965), Aydınlık Kapı (1974). Hatıraları: Büyükanne (1971), Bir Devrin Romanı (1973), Benim Küçük Dostlarım (1977). Hikâyeleri: Beyaz Selvi (1945). Şiirleri: Geceden Taşan Dertler (1930), Yayla Türküsü (1943), Yurdumun Dört Bucağı (1950), Ellerim Bomboş (1967).
Optik Formlar
