“Güzellik ne oradadır, ne burada; ne şu zamanda, ne bu zamanda; ne Roma’da, ne Atina’da. Güzellik, hayran olabilen bir ruh neredeyse oradadır. Başka yerde ararsanız, nafile! İşte, çok merak ediyorsanız, asıl mesleğim bu. İşim yeryüzünü gezmek. Köşe bucak, dere tepe. Gecesiyle, gündüzüyle, yazıyla, kışıyla, solan yapraklarıyla, açan çiçekleriyle Allah’ın bu güzel eserlerini seyretmek. İnsanda, kâinatta Allah’ı görmeye, anlamaya çalışıyorum. Onun için hayatımı bütün lüzumsz teferruattan arındırdım.

Allah’ın bizim için kurduğu bu güzel bahçede, dinmek bilmeyen bu neşe ve hareket öylesine uyumlu ki bunları gören bir insanın aklına çirkin bir şey gelmemeli, zihnine günah düşmemeli.

Yeter ki insan, alışkanlıklarının tanıdık sahilini terk etmeyi göze alabilsin. O zaman bak sen, ne yeni kıtalar, ne yeni dünyalar keşfetmeye başlar kendi iç dünyasında.”

 

            Bir yudum su, bulutlar, yaprak, toprak, kar, hatta kendi ellerimiz...

Bu kitap böyle ‘alışılmış’ şeyleri ele alıyor; ve her birinden ‘alışılmadık’ dersler çıkarıyor. Gündelik hayatın akışı içinde bakıp da göremediklerimizden, O’na dair pencereler açan bir kitap... Bir tefekkür hazinesi...