“Bir dertli kul idim derman arayan…” diye söze başladı Beyazid-i Bestami: “Kalbime bir süvari gibi indim.
Bütün ellerimle Hakk’ın kapısını çaldım, belâ eliyle çalmadıkça kapı açılmadı. Bütün dillerle izin istedim, hüzün diliyle istemedikçe izin verilmedi. Bütün ayaklarla O’na giden yolda yürüdüm. Yokluk ayağıyla yürümedikçe dergâhına varamadım…
Denildi ki, ‘Ey Bayezid! Nefsinden boş ol. Hiç ol da gel.’ Yıllarca gayret ettim. Ve bir gün sükût edince baktım ve gördüm ki derdim, dermanım imiş…
Şimdi sen başlangıç istiyorsan kalp süvarisi, beden piyadesi ol da yola çık!”
Rabiatül Adaviye, Ebu Hamid Gazali, Şems, Mevlana, Yunus Emre, Hallac-ı Mansur, İbrahim Edhem, İbni Cella, Yusuf b. Hüseyin, Muhyiddin Arabî… Onlar kalp süvarileriydiler; benliklerini aşkla yakıp kül ettiler. Münire Daniş, evliyaullahın hayatlarından dönüm noktası kesitleri öyküleştirdi. “Kalp Süvarileri”, aşk bilgelerinin çarpıcı hayatlarını bugüne taşıyor.
1972’de Trabzon’da doğdu. İstanbul’da yaşıyor. Öykülerini Dergah, Hece ve Kafdağı dergilerinde yayımlandı. Daha önce yayımlanan kitapları Tahir ile Zühre (2000), Dervişin Mülkleri (2000) dir.
Optik Formlar
